Hadis-i Şerifler 2

Ademoğlu ihtiyarladıkça onda iki şey gençleşir:

Mala karşı hırs ve hayata karşı hırs

(Buhari, Rikak 5)

Eğer bir kimsenin bir başkasına secde etmesini emretseydim, kadına,
kocasına secde etmesini emrederdim ve eğer bir erkek karısına kırmızı
bir dağdan siyah bir dağa ve siyah bir dağdan kırmızı bir dağa taş
taşımayı emretseydi, uygun olan, kadının bu emri yerine getirmesidir.

(Kütüb-i Sitte, 6529)

Allah'tan daha kıskanç kimse yoktur. Bu sebeptendir ki fevahişin
açığını da kapalısını da haram kıldı. Medihten Allah kadar hoşlanan bir
kimse de yoktur. Bu sebeptendir ki nefsini medhetmiştir.

(Buhari, Nikah 107)

Muharcirler hicretle Medine'ye gelip (Ensar'ın yardımlarını gördükleri) vakit şöyle dediler:

" Ey Allah 'ın Rasûlü ! Biz, çok maldan böylesine cömertce veren, az
maldan da yardımı böylesine güzel yapan aralarına inmiş bulunduğumuz şu
Medinelilerden başka bir kavmi hiç görmedik! Bize bedel işlerimizi
yaptılar, hayatımızı düzene koymada yardımcı oldular. Biz (hicret ve
ibadetlerimizle kazandığımız) sevapların hepsini onlar alacak diye
korkuyoruz !"

Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) onlara şu cevabı verdi: " Hayır!
Onlar sizin dua ve teşekkürlerinizden hâsıl olan sevabı alacaklar. "

(Tirmizi, Kıyamet 45)

Allah'tan daha kıskanç kimse yoktur. Bu sebeptendir ki fevahişin
açığını da kapalısını da haram kıldı. Medihten Allah kadar hoşlanan bir
kimse de yoktur. Bu sebeptendir ki nefsini medhetmiştir.

(Buhari, Nikah 107)

"Allah celle şânühü mahlukâtın olmasına hükmettiği zaman -Müslim'in
rivâyetinde: "Allah mahlükâtı yarattığı zaman"- yanında bulunan, Arş'ın
gerisindeki bir kitaba şunu yazdı: "Muhakkak ki rahmetim gazabıma
galebe çalmıştır."

(Buhari, Tevhid 15)

Bir adam gelerek: "Ey Allah'ın Resûlü iyi davranıp hoş sohbette
bulunmama en ziyaâde kim hak sâhibidir?" diye sordu. Hz. Peygamber
(aleyhissalâtu vesselâm): "Annen!" diye cevap verdi. Adam: "Sonra kim?"
dedi, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) "Annen!" diye cevap verdi.
Adam tekrar: "Sonra kim?" dedi Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm)
yine: "Annen!" diye cevap verdi. Adam tekrar sordu: "Sonra kim?"
Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) bu dördüncüyü: "Baban!" diye
cevapladı."

(Müslim, Edeb 2)

Resülullah aleyhissalatu vesselam'a: "En efdal insan kimdir?" diye
sorulmuştu. "Kalbi mahmüm (pak), dili doğru sözlü olan herkes"
buyurdular. Ashab: "Doğru sözlülüğün ne demek olduğunu biliyoruz.
Mahmümu'l-kalb ne demektir?" diye sordu.

"(Mahmüm kalb),
Allah'tan korkan tertemiz kalptir, içinde günah yoktur, zulüm yoktur,
kin yoktur, hased yoktur" buyurdular."

(Kütüb-i Sitte, 7256)

Şurası muhakkak ki insanlar Kıyamet günü niyetleri üzere diriltilecekler.

(Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh)

Sizden önce yaşayanlardan bir tüccar vardı. Halka borç verirdi.
Borçluları arasında fakir görürse hizmetçilerine: "Onun borcundan
vazgeçiverin, böylece Allah'ın da bizim günahlarımızdan vazgeçeceğini
umarız" derdi. Allah da onun günahlarından vazgeçti.

(Buhari, Sulh 10)

"Ümmetimden birkısım insanları bilirim ki, Kıyamet günü Tihâme dağları
emsalinde bembeyaz (tertemiz) hayırlarla gelirler. Aziz ve celil olan
Allah Teâla hazretleri o sevapları saçılmış toz haline getirir
(değersiz kılar, kabul etmez)."

Sevban radıyallahu anh dedi ki
: "Ey Allah'ın Resülü! Onları bize tavsif et, durumlarını açıkla da,
bilmeyerek biz de onlardan olmayalım!" Aleyhissalâtu vesselâm
açıkladılar:

"Onlar sizin din kardeşlerinizdir. Sizin cinsinizden insanlardır. Sizin
aldığınız gibi onlar da gece (ibadetin)den nasiplerini alırlar. Ancak
onlar, Allah'ın yasaklarıyla tenhâda başbaşa kalınca o yasakları ihlâl
ederler, çiğnerler."

(Kütüb-i Sitte, 7269)

Bir kısım insan vardır, Allah'ın mülkünden haksız bir surette mal elde
etmeye girişirler. Halbuki bu, Kıyamet günü onlara bir ateştir, başka
değil.

(Tirmizi, Zühd 41)

Himmet yönüyle insanların en yücesi hem dünya hem de ahiret işine himmet gösteren mü'mindir.

(Kütüb-i Sitte, 6622)

Resülullah aleyhissalâtu vesselâm'a bir adam gelerek: "Ey Allah'ın
Resülü! Bana (dini) öğret ve fakat çok özlü olsun!" dedi. Aleyhissalâtu
vesselâm: "Namazına kalktığın vakit (dünyaya) veda edenin (namazı gibi)
namaz kıl. Sonradan (pişman olup) özür dileyeceğin söz söyleme.
İnsanların elinde bulunan (dünyalık şeylerden) ümidini kesmeye azmet!"
buyurdular.

(Kütüb-i Sitte, 7232)

Cum'a namazı, dört kişi hâriç geri kalan her müslüman üzerine cemaat
içinde yapması gereken vâcib bir hakk'dır. Cumadan istisna edilen bu
dört kişi şunlardır: Köle, kadın, çocuk ve hasta.